"PANIE, TY WSZYSTKIM OKAZUJESZ MIŁOSIERDZIE i żadnego ze swych stworzeń nie masz w nienawiści. Nie zważasz na grzechy ludzi, aby mogli się nawrócić, przebaczasz im, bo Ty jesteś Panem, Bogiem naszym"1. Te słowa i księgi Mądrości, które wybrzmiewają na początku Mszy Świętej, zapowiedzią wejścia w okres Wielkiego Postu.

Podczas celebracji liturgicznej podchodzimy do kapłana i pochylamy głowę, aby posypał ją popiołem. Przypomnimy sobie zaproszenie Jezusa: "Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię"; albo ostrzeżenie inspirowane księgą Rodzaju: "Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz". To wyrazisty gest, który każe nam się zastanowić, jak kruche jest nasze życie. Jednak w tym obrzędzie możemy również odnaleźć troskę Boga, który nas szuka. Św. Josemaría komentował: "Liturgia Wielkiego Postu przybiera czasem ton tragiczny, będący konsekwencją rozważania tego, co oznacza dla człowieka oddalenie się od Boga. Jednak ta konkluzja - to nie ostatnie słowo. Ostatnie słowo należy do Boga, a jest to słowo Jego zbawczej i miłosiernej miłości, a więc słowo naszego synostwa Bożego" 2.

Są takie momenty w naszym życiu, kiedy zauważamy naszą kruchość: problemy w rodzinie lub w pracy, problemy zdrowotne, niespodziewane wydarzenia; przede wszystkim, kiedy doświadczamy grzechu w sobie. Wszystko to może sprawić, że uznamy, iż jesteśmy "prochem i popiołem". Wiara chrześcijańska daje nam jednak przekonanie, że miłosierdzie Boże jest większe. Pośród wszystkich naszych codziennych ograniczeń i trudności zawsze możemy śpiewać i Psalmem: "Ziemia jest pełna Jego miłosierdzia" (Ps 33, 5). Cierpliwość Boga jest tak wielka, że właśnie wtedy, gdy się od Niego odwracamy, sprawia, że pojawia się w nas tęsknota za Jego miłością. Wielki Post to dobry czas, by ta tęsknota przerodziła się w nawrócenie, w powrót do domu Ojca, by na nowo doświadczyć Jego troski.

Pobrano ze strony: https://opusdei.org/pl-pl/article/rozwazania-sroda-popielcowa/