Przez mieszkańców Nazaretu Jezus jest postrzegany jako syn Józefa. Dziewczynce imię nadawano zaraz po urodzeniu, gdy ojciec zgodził się na to, by została ona jego córką. Inaczej było w przypadku chłopców – imię nadawano im po obrzezaniu. Wcześniej ojciec również musiał uznać chłopca za swojego syna. Od tego momentu, gdy mówiono o dziecku, dodawano zaraz po imieniu, kto jest jego ojcem. Formuły różniły się w zależności od płci:

• Imię syna ben imię ojca (np. Jezus ben / syn Józefa);
• Imię córki bat imię ojca.

Imię zasadniczo wybierał ojciec – zasada ta sprawdza się także w odniesieniu do Jezusa, ponieważ anioł obwieścił Józefowi wolę Boga Ojca co do imienia Jego Syna: „Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus” (Mt 1, 21a). Imię Jezusa oddaje treść Jego misji – Jahwe jest zbawieniem. Józef uznaje Jezusa za swojego syna (choć nim, rzeczywiście nie jest), dzięki czemu Maryja nie została ukamienowana.

Czytaj Dalej...

ks. Mateusz Wyrzykowski

Pełny komentarz opublikowany na portalu Orygenes.pl.